ارزیابی روش های مختلف درونیابی به منظور تخمین سطح تراز آب های زیرزمینی

در نقاط مختلف جهان داده هایی با اطلاعات نا معلوم وجود داردکه معمولا چنین داده هایی مستقیما قابل اخذ نیستند و از داده هایی که به صورت نقطه ای جمع آوری می گردند، تولید میشوند و از طرفی در چند سال اخیر اندازه گیری سطح آب های زیرزمینی از جنبه های سیاسی، اقتصادی و زیست محیطی اهمیت زیادی پیدا کرده است. در این تحقیق برای تعیین سطح تراز آب زیرزمینی در مناطقی که به هر نحوی اندازه گیری در آنجا صورت نگرفته است، از سه روش درونیابی رگرسیون خطی، درخت تصمیم و کریجینگ استفاده شد. نتایج نشان داد، روش کریجینگ بهترین عملکرد را در مقایسه با دو روش های رگرسیون خطی و روش درخت تصمیم دارا بوده است.