بررسی آزمایشگاهی تاثیر پدیده هیسترزیس جریان فوق‌بحرانی برروی بستر زبر بر پارامتر انرژی نسبی باقی‌مانده

در پژوهش حاضر، رفتار هیسترتیک جریان فوق بحرانی که می تواند در یک کانال در نزدیکی سازه های الحاقی از جمله تغییر در بستر کف کانال اتفاق بیفتد، بصورت آزمایشگاهی و تحلیلی مورد بررسی قرار گرفته است. به همین منظور، از دو قطر متوسط مصالح کف کانال به اندازه های 12/1 و 2 سانتی متر بهره گرفته شده است. محدوده عمق بحرانی در بازه 7/2 تا 5/4 سانتی متر و دبی های بکاررفته در محدوده 250 تا 600 لیتر بر دقیقه می باشد. دبی بصورت افزایشی در جریان اولیه و سپس بصورت کاهشی در جریان ثانویه وارد فلوم آزمایشگاهی می گردد. رژیم های احتمالی جریان در نزدیکی مقطع تنگ شده براساس اعماق نسبی و انرژی نسبی باقی مانده در مقاطع 1 و 2 بصورت تابعی از عدد فرود عبوری از زیر دریچه طبقه بندی شده است. نتایج نشان می دهد که با افزایش دبی جریان و سپس کاهش آن، در برخی از دبی ها دو رفتار متفاوت از جریان در شرایط یکسان آزمایشگاهی دیده می-شود. همچنین نتایج نشان داد که با افزایش میزان قطر مصالح بستر، مقادیر انرژی نسبی باقی مانده به مقدار زیادی افزایش یافته است، بطوریکه در جریان اولیه میزان این اعماق بیانگر رژیم زیربحرانی و در جریان ثانویه با تشکیل پدیده هیسترزیس در برخی از دبی ها بیانگر رژیم فوق بحرانی می باشد. همچنین با افزایش قطر متوسط مصالح رفتار هیسترتیک جریان تشدیدتر می شود.