بررسی آزمایشگاهی الگوی تغییرات شوری بستر مخازن ساحلی طی اولین آبگیری

مخازن ساحلی به مخازنی گفته می‌شود که در نزدیکی سواحل دریا و اقیانوس قرار دارند و برای ذخیره آب شیرین استفاده می‌شوند. این مخازن معمولاً با ساخت دیوارهای بتنی از دریا جدا می‌شوند و به عنوان یکی از روش‌های تامین آب ساکنین مناطق ساحلی‌اند. این مخازن به دلیل وجود لایه‌های نفوذپذیر در زیر زمین و ارتباط مستقیم با دریا، به سرعت تحت تاثیر نفوذ آب شور قرار می‌گیرند. در این مطالعه آزمایشگاهی به اولین گام برای بهره‌برداری موثر از مخازن ساحلی که شوری زدایی از بستر در آبگیری اولیه است پرداخت شده است. در ابن بررسی تراز آب شیرین بالاتر از تراز آب شور قرار گرفت و براساس مشاهدات نتیجه گرفته شد که در آغاز فرآیند شستشوی نمک‌های کف ابتدا در بستر اکوتون رخ می‌دهد و پس از آبشویی بستر این بخش و گسنرش آن تا عمق مشخص، آبشویی از منطقه زیر مخزن اصلی شروع شده و به ناحیه شستشوی زیر اکوتون متصل می گردد. بررسی شکل و الگوی ناحیه آبشویی شده نشان داد که عمق ناحیه آبشویی بیشتر از طول آن در امتداد بستر می باشد.