ارزیابی آسیب پذیری در برابر سیلاب با تلفیق سیستم اطلاعات مکانی و سنجش از دور با وزن دهی به روش ahp(مطالعه موردی شهرستان منوجان، جنوب استان کرمان)

سیلاب ها باعث فرسایش خاک و خسارات مالی، جانی و اختلالات اجتماعی در سرتاسر جهان می شوند. عوامل طبیعی مانند ریخت شناسی زمین و وضعیت توپوگرافی بهمراه عوامل انسانی جز موارد تاثیرگذار در تشکیل سیلاب می باشد. استان کرمان از مناطقی است که همواره از این جهت آسیب پذیر بوده است. لذا در این تحقیق با همپوشانی معیارهای موثر در تشکیل سیلاب در سیستم اطلاعات مکانی و به کمک سنجش از دور به شناسایی مناطق مستعد سیلاب اقدام شد و محدوده هایی از جاده منوجان- جغین (جنوب استان کرمان) که بیشتر در معرض سیلاب هستند، شناسایی گردید. بمنظور شناسایی مناطق آسیب پذیر ازلایه های ارتفاع، شیب، فاصله از رودخانه، تراکم زهکشی، شاخص رطوبت توپوگرافی، کاربری و شاخص پوشش گیاهی استفاده شد و برای وزن دهی در نرم افزار ازتحلیل سلسله مراتبی استفاده شد. نتایج تحلیل نشان داد که کمتر از 1% در محدوده بسیار آسیب پذیر و 38% آسیب پذیر می باشد که عمدتا در مناطق جنوبی و مرکزی شهرستان منوجان قرار دارند. برای صحت سنجی نتایج از تصاویر ماهواره ای سنتینل 2 و لندست 8 که در روزهای بعد از سیلاب استخراج شده، استفاده شد. نقشه نهایی سیلاب توسط این مدل با رویدادهای سیل در سالهای گذشته در محدوده شهرستان منوجان نسبتا مطابقت داشته است که اثربخشی روش مورد استفاده را برای شناسایی و بررسی مناطق مستعد سیل نشان می‌دهد.