مدل‌سازی عوامل تاثیرگذار و تعاملات بین آن‌ها بر مدیریت آبیاری در حوضه آبریز دریاچه ارومیه

بحران آب در بسیاری از کشورهای دنیا و به ویژه در ایران تبعات بسیاری به همراه داشته است. خشکی و نابودی تالاب ها و رودخانه ها بیانگر وضعیت نابسامان ایران از لحاظ منابع آبی می باشد. دریاچه ارومیه بزرگ‌ترین دریاچه داخلی ایران است که به دلیل مشکلات اقلیمی و انسانی، رو به زوال است. ضعف در مدیریت منابع آب ناشی از عوامل انسانی نیز تاثیر به‌سزایی در بحران به‌وجود آمده کنونی دریاچه ارومیه دارد. برای مدیریت بهتر منابع آب حوضه دریاچه ارومیه بایستی علاوه بر ارزش‌های اقتصادی و مسائل اجتماعی، روابط بین کاربران نیز در نظر گرفته شود. در همین راستا، در پژوهش حاضر مدلی بر مبنای شبیه‌سازی تعاملات اجتماعی(abm) برای مدل‌سازی و بررسی دلایل و عوامل تاثیرگذار و ارتباط این عوامل بر عدم استفاده از فناوری در بهینه‌سازی مدیریت آبیاری در دشت میاندوآب واقع در جنوب‌شرقی دریاچه ارومیه ارائه شد. نتایج نشان داد شاخص‌های عدم قطعیت، سیاست تسهیلات دولتی و نظارت و آموزش دولت با مقدار p-value=0.0 در سطح اطمینان 95%، موثرترین پارامترها بر میزان تمایل و مشارکت عامل کشاورز در استفاده از فناوری فناوری در بهینه‌سازی مدیریت آبیاری می‌باشند