مطالعه تاثیر درصد رطوبت و زاویه برخورد جت های متقاطع متقارن بر آب شستگی بستر چسبنده

جریان آب پیرامون سازه‌های هیدرولیکی ساخته شده در رودخانه‌ها و کانال‌ها سبب آب شستگی می‌گردد. چنانچه آبشستگی به پی سازه برسد، پایداری سازه‌ها در معرض خطر قرار می‌گیرد. بنابراین تخمین حداکثر عمق آب شستگی و میزان گسترش چاله آب-شستگی برای طراحی ایمن و اقتصادی سازه‌های هیدرولیکی حائز اهمیت است. حوضچه استغراق پایین‌دست جت‌های متقاطع متقارن با بستر رسوبی چسبنده یکی از مواردی است که آبشستگی در آن دارای اهمیت می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی آزمایشگاهی ابعاد آبشستگی جت متقاطع متقارن روی بستر رسوبی چسبنده در رطوبت-های 13، 16 و 19 درصد و زوایای برخورد 45، 75 و 105 درجه می باشد. پارامترهای دبی، زوایه قائم، عمق پایاب، فاصله برخورد جت ها تا سطح آب و انرژی تراکم ثابت درنظر گرفته شده اند. خاک رس مورد استفاده در صنعت ساختمان که حاوی 90 درصد رس و سیلت و 10 درصد ماسه ریز می باشد، برای انجام آزمایش ها درنظر گرفته شد. نتایج نشان داد با افزایش زاویه برخورد جت ها و رطوبت خاک ابعاد حفره آبشستگی کاهش می یابد. بطوریکه زاویه برخورد 105 درجه جت ها در مقایسه با زاویه برخورد 45 درجه، در هر سه رطوبت خاک، عمق حفره آبشستگی را بیش از 97 درصد و در مقایسه با زاویه برخورد 75 درجه نیز بیش از 35 درصد کاهش می دهد. علاوه براین، افزایش رطوبت از 13 به 19 درصد، بیش از 19 درصد عمق حفره آب-شستگی را کاهش داده است.