بررسی کارگاهی اثر کلینکر انباشتی (دپو) بر عملکرد سیمان در بتن

یکی از معضلات صنعت بتن، مصرف سیمان‌های حاصل از سایش کلینکر انباشتی و مانده در کارخانه‌های سیمان است که طی سال‌های اخیر به علت محدودیت گاز و برق در کارخانه‌های سیمان و توقف کوره‌های تولید کلینکر بیشتر شده است. کلینکر انباشتی در معرض رطوبت است و هیدراسیون سطحی آن باعث کاهش کیفیت سیمان می‌گردد. لذا یک عملیات آزمایشگاهی مطابق با واقعیات کارگاهی طراحی گردید. طی این مطالعه ، 1تن کلینکر تازه و 1تن کلینکر انباشتی حدود 2سال مانده (پرتلند نوع 2) تهیه و آنالیز شدند. سپس 5 نمونه سیمان ساخته شدند که به ترتیب حاوی 0%، 10%، 25%، 50% و 100% کلینکر مانده (انباشتی) بود. جهت یکنواخت‌سازی، نرمی در هر 5 نمونه سیمان تا حد امکان ثابت شد و شاخص بلین m2/kg 10±300 لحاظ گردید. آزمایش‌های بلین، زمان گیرش، مانده روی الک‌های 90 و 45 میکرون، مقاومت فشاری ملات استاندارد، تعیین آهک آزاد، کسر ناشی از سرخ شدن (loi) و آنالیز شیمی (xrf) بر روی همه نمونه‌ها انجام شدند. همچنین ساخت مخلوط‌های بتنی با اسلامپ ثابت صورت گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد که در سیمان حاوی 10% کلینکر مانده، مقاومت فشاری ملات استاندارد و بتن 28روزه به ترتیب حدود 1% و 3% کاهش یافته و زمان گیرش حدود 5 دقیقه افزایش می‌یابد. این مقایسه برای سیمان حاوی 50% کلینکر مانده نشان داد که مقاومت فشاری ملات و بتن 28روزه به ترتیب حدود 14% و 16% کاهش یافته و زمان گیرش حدود 45 دقیقه افزایش می‌یابد.