طراحی پارک در جهت آرامش روحی مبتنی بر مبانی اعتقادی و باغ سازی ایرانی

این تحقیق در راستای طراحی فضاهای سبز و فضاهای باز تفرجی مبتنی بر اصول باغ سازی ایرای جهت ایجاد محیط پایدار با آرامش و شفا بخشی مبتنی بر مبانی اعتقادی و اسطوره ها و فرهنگ ایرانی و اسلامی است. مطالعات بیشتر مبتنی بر مطالعه موارد اجرا شده و باغهای تاریخی در دوران ایران بوده که علاقه مردم در نگهداری آن نقش اصلی را ایفا می کند. مطالعات نشان می دهد معیارها در سبک باغسازی ایرانی و اسلامی در سرتاسر جهان تقریبا یکسان بوده و مبتنی بر موارد اعتقادی و هماهنگی با نشانه های مذهبی بوده است ؛ باغ مزارها جهت تبیین بهشت وعده داده شده و آراش روحی است و تمام موارد به کار برده شده عملگرا بوده و علاوه بر تاثیرات بصری به پایداری و مصرف کم منابع و تولید در سرزمین ایران هماهنگ بوده است و همچنین طراحی کاشت با گونه های گیاهی مناسب مثمر و بومی شکل گرفته است. نتایج به صورت روشن تطابق با مبانی اعتقادی ایرانی- اسلامی در سبک باغسازی آرامبخش حکایت دارد, آسایش انسان حول محورهایی با عمق زیاد و جامع و انتهایی خدا گونه (کوشک)به همراه مهربانی جریان آب با درختانی که علاوه بر چشم نوازی و کاهش اثرات تابش عموما مثمر بوده و همه چیز هدفمند باشد و در جهت تعالی روح انسان در انتها معیارهای کاربردی استنتاج شده است.