مقایسه توصیفی میزان مشارکت جنگل‌نشینان در مقابله با آتش سوزی جنگل ها، در مناطق با ریسک کم و زیاد آتش

یکی از تهدیدهای مهم منابع جنگلی کشور و از جمله جنگل‌های زاگرس تکرار وقوع آتش‌سوزی در سطوح کم‌وزیاد است. عامل اصلی وقوع آتش‌سوزی در جنگل در بیشتر موارد انسان است. آشنایی با وضعیت اجتماعی و اقتصادی جنگل‌نشینان و تاثیر آن بر وقوع آتش‌سوزی می‌تواند راهکاری مناسب برای مدیریت مناطق جنگلی در برابر این تهدید زیست‌محیطی باشد. برای بررسی این موضوع دو منطقه با ریسک آتش‌سوزی کم (حوضه سیاناو) و ریسک آتش‌سوزی زیاد (حوضه چناره) شهرستان مریوان در استان کردستان انتخاب شد. نظر 10 درصد از اهالی روستاهای مستقر در دو منطقه در خصوص راهکارهای مدیریت مناطق برای جلوگیری از آتش‌سوزی اخذ گردید. نتیجه گبری کلی نشان داد که اهالی و جنگل نشینان مستقر در منطقه با ریسک بالا به لحاظ آتش سوزی حس مشارکت بیشتری داشته و قایل به تشکیل کارگروه های محلی بودند و به نوعی نمایل به کاهش تصدی گری دولت در مدیریت جنگل بودند.

descriptive comparison of forest dwellers participation in fighting forest fires in areas with low and high fire risk

one of the important threats to iran's forest resources, including the zagros forests, is the recurrence of fires at low and high levels. the main cause of forest fires is humans in most cases. familiarity with the social and economic status of forest dwellers and its effect on the occurrence of fire can be a suitable solution for managing forest areas against this environmental threat. to investigate this issue, two areas with low fire risk (sianav basin) and high fire risk (chennare basin) of marivan city in kurdistan province were selected. the opinions of 10% of the residents of the villages located in two regions were obtained regarding the management strategies of the regions to prevent fires. the overall result showed that the residents and forest dwellers located in the area with high fire risk had a greater sense of participation and were willing to form local working groups, and in a way, they were indicative of the reduction of the government's responsibility in forest management.