منظر سازی در اقلیم های خشک با منظر سازی خوراکی و منظرسازی خشک

محوطه سازی مرسوم با چمن، درختچه و درخت به مقادیر بیش از حد آب، نگهداری و مواد شیمیایی نیاز دارد که منجر به کاهش منابع، مصرف انرژی و آلودگی می شود. به دلیل افزایش آگاهی عمومی و حرفه ای، شیوه های جایگزین مانند محوطه سازی خوراکی و منظره پردازی خشک رایج شده است. این جایگزین ها می توانند در عین حفظ ارزش زیبایی شناختی، اثرات نامطلوب بر محیط زیست را به میزان قابل توجهی کاهش دهند. دو چشم انداز کشت جایگزین، مناظر خوراکی و منظره پردازی خشک، به دلیل توانایی آنها در کاهش مصرف آب و انرژی، استفاده از مواد شیمیایی و آلودگی و همچنین تولید مواد غذایی به طور فزاینده ای محبوب شده اند. نیاز شهرهای امروزی به فضاهای سبز و پارکهای عمومی و کمبود منابع آب موردنیاز برای آبیاری اینگونه فضاها یکی از مشکلات اصلی بیشتر مناطق خشک و نیمه خشک جهان است. در سال های اخیر استفاده از گیاهان بومی و سازگار در زمینه طراحی محیط و منظر و مدیریت آن باصرفه آبی شکل گرفته اند.

landscaping in dry climates with edible landscaping and xeriscaping

conventional landscaping with grass, shrubs, and trees requires excessive amounts of water, maintenance, and chemicals, which result in resource depletion, energy consumption, pollution, and contamination. because of a growing public and professional awareness, alternative practices such as edible landscaping and xeriscaping are taking hold. these alternatives can significantly reduce adverse effects on the environment while maintaining aesthetic value. two alternative cultivated landscapes, edible landscapes and xeriscapes, have become increasingly popular because of their ability to reduce water and energy consumption, chemical use, and pollution as well as to produce food.