بررسی جنگل‌کاری‌های فضای سبز و عرصه‌های طبیعی شهرستانهای حاشیه کویر در استان اصفهان

با توجه به روند تخریب جنگل‌های طبیعی، افزایش جمعیت انسانی و نیاز روز افزون به خدمات اکوسیستمی، توسعه جنگل و جنگل کاری امری اجتناب ناپذیر خواهد بود. پروژه‌های جنگل کاری در سال‌های اخیر، با توجه به اهمیت زیست محیطی و اقتصادی- اجتماعی، رشد زیادی داشته و به صورت یک فعالیت عمرانی و توسعه درسطح بین الملل مطرح گردیده است. به‌منظور ایجاد بانک اطلاعاتی به‌هنگام و دقیق از وضعیت جنگل‌‌کاریهای شهرستانهای حاشیه کویر استان اصفهان شناسایی و اطلاعاتی ازقبیل تاریخچه و مساحت جنگل‌کاری ها، نوع گونه‌های کاشته شده، شناسایی سازگارترین گونه‌ها، ارزیابی عملیات احیایی و درنهایت تحلیل برنامه جنگل‌کاری استخراج شد. نتایج نشان داد شهرستانهای حاشیه کویر استان اصفهان دارای 4/281403 هکتار جنگل کاری سنواتی، 0/452 هکتار کمربند سبز، 3094 هکتار فضای سبز شهری و175 هکتار بوستان شهری می باشد. بیشترین سطح جنگلکاری سنواتی به گونه های تاغ و بادام اسکوپاریا متعلق بود. بیشترین و کمترین سطح جنگلکاری سنواتی به شهرستانهای آران و بیدگل و کاشان اختصاص داشت. بیشترین و کمترین مساحت فضای سبز شهری به ترتیب متعلق به شهرستان اردستان (695 هکتار) و شهرستان خورو بیابانک (37هکتار) می‌باشد. انتخاب گونه های مقاوم به خشکی و شوری، اجرای سیستم هوشمند پایش آفات و بیماریهای گیاهی، هرس و شاداب سازی، مدیریت تنوع گونه ای و دیرزیستی گیاهان از جمله رهیافتهای موثر در توسعه فضای سبز مناطق حاشیه کویر می باشند.

investigating the afforestation of natural areas and green spaces in the cities on the edge of the desert in isfahan province

considering the process of destruction of natural forests, the increase of human population and the increasing need for ecosystem services, forest development and forestry will be inevitable. forestry projects have grown a lot in recent years, due to their environmental and economic-social importance, and have been presented as a construction and development activity at the international level. in order to create an up-to-date and accurate data bank of the state of afforestation in cities on the edge of deserts in isfahan province, information such as the history and area of afforestation, the type of planted species, the identification of the most compatible species, the evaluation of rehabilitation operations, and finally the analysis of the afforestation program was extracted. the results showed that the area of annual forestry, green belt, urban green space and urban parks is respectively, 281403.4, 452, 3094 and 175 hectares. the most area of annual forestry belonged to haloxylon ammodendron and amygdalus scoparia. the most and the least area of annual forestry was allocated to aran-bidgol and kashan cities. the maximom and minimom area of urban green space belonged to ardestan city (695 hectares) and khoro biyabank city (37 hectares), respectively. drought and lack of moisture, longevity, overgrazing, plant pests and diseases, inappropriate species selection are among the most important factors of unsuccessful afforestation in isfahan province. selection of drought and salt resistant species, implementation of intelligent monitoring of pests and diseases, pruning and revitalization, management of species diversity and plant longevity are the effective programs in the development of green space in cities on the edge of the deserts in isfahan province.