چگونگی تطابق روانشناسی محیط و منظر با روانشناسی معلولین جسمی- حرکتی

امروزه مشکلات شهرنشینی در اکثر شهرهای ما، باعث منزوی شدن معلولین شده است. کم کم باید برای رفع این مشکلات چاره ای اندیشید و محیط را برای آنها مناسب تر و قابل درک تر نمود. محیط اطراف همه انسانها به وسیله سه پارامتر تصویر ، صوت و لمس اشیا و اجسام قابل درک است. اما معلولین حسی در درک محیط اطراف خود از یکی از این سه فاکتور محروم هستند. باید پیرامون معلولین به نحوی آرایش یابد که نقص در درک محیط برای آنها تا حدی مرتفع گردد. در روانشناسی محیط، چهار فاکتور خلوت، فضای شخصی، قلمرو و ازدحام مورد بحث قرار می گیرند. طراحان خلوت را با طراحی قسمتهایی مجزا ومستقل پیاده می کنند. فضای شخصی فاصله و زاویه قرار گرفتن نسبت به دیگران. نقش قلمروها تسهیل مقابل اجتماعی و تثبیت نظامهای اجتماعی است و در نهایت ازدحام را دریافت بیش از حد محرک از منابع اجتماعی تعریف می کنند.

how to match the psychology of landscape with physical mobility disabilities

today, urbanization problems in most cities, has secluded disables. one must put an end to this, and make the circumstances more appropriate and suitable for them. every human being perceives the environment via three parameters: vision, hearing, and the touch of objects. but sensory disabilities are deprived to understand their environment via one or more of these. one should arrange the circumstances for them in a way that minimizes their disability in perception of the space. four parameters are considered in landscape psychology: sanctum, private intimacy, territory and the crowd. designers perform the sanctum thorough individual and segregated stages. private intimacy consists of angle and bios in relation to other people. the role of territories is to facilitate the social counters, and to fix the social systems. finally crowd is defined as excess reception of stimulus from social recourses.