کاهش مصرف آب در فضای سبز شهری با استفاده از خشک منظرسازی

کمبود منابع آبی یکی از مهمترین محدودیت های توسعه فضای سبز شهری است. یکی از روش های ایجاد و توسعه فضاهای سبز شهری رو آوردن به گیاهان مقاوم به خشکی است که نیاز آبی بسیار کمی دارند. این روش ها را اصطلاحاً خشک منظرسازی می نامند. خشک منظرسازی عبارت است از انتخاب گونه های گیاهی مقاوم به خشکی بدون نیاز به نگهداری هایی که سایر گیاهان زینتی دارند. هدف از این تحقیق معرفی روش خشک منظرسازی از طریق برخی از گونه های گیاهی مقاوم به خشکی و شوری برای شرایط خشک و بیابانی است. در این تحقیق بر اساس بررسی منابع و مطالعات اجرایی صورت گرفته در مورد پوشش گیاهی و طرح های بیولوژیکی اجرا شده بویژه در حوزه آبخیزداری، مرتعداری، بیابان زدایی و توسعه گیاهان دارویی در منطقه گناباد، مهمترین گیاهان مقاوم به خشکی و شوری که قابلیت کاشت در خشک منظرسازی را دارند، تعیین گردید. بر اساس نتایج حاصل، 31 نوع گیاه که شرایط لازم برای خشک منظرسازی را در منطقه مطالعه را داشتند، معرفی شد. از این بین، دو گیاه فستوکا و فرانکنیا می توانند جایگزین مناسبی برای گیاهان پوششی با نیاز آبی بالا باشند. برای گیاهان گلدار می توان به نازخرفه ای، گل اختر، تاج خروس، گل ناز، گل مغربی، برگ نقره ای، سنبله نقره ای و علف شورهای یکساله اشاره نمود. برای گونه های همیشه سبز می توان درختان کاج، ارس خزنده، ارمک، رزماری، خرزهره و تاغ اشاره نمود.

reducing water consumption in urban green spaces by xeriscaping

lack of water resources is one of the most important limitations for the development of urban green spaces. one of the ways to create and develop urban green spaces is to use drought-resistant plants that require very little water. these methods are called xeriscaping. xeriscaping is the selection of drought-resistant plant species without the need for maintenance that other ornamental plants have. the purpose of this research is to introduce xeriscaping through some plant species resistant to drought and salinity in dry and desert conditions. in this research, based on the review of sources and studies on vegetation and biological projects implemented, especially in the watershed management, rangeland management, desertification, and development of medicinal plants in the gonabad region, was determined the most important plants resistant to drought and salinity that can be planted in xeriscaping. based on the results, there were 31 plants that met the necessary conditions for xeriscaping in the study area. among these, two plants, festuca glauca, and frankenia thymifolia, can be a suitable alternative for cover plants with high water requirements. flowering plants can be referred to as portulaca grandiflora, canna indica, amaranthus retroflexus, mesembryanthemum cordifolium, oenothera spp, senecio cineraria, stachys byzantina and salsola oppositifolia. for the evergreen species, can be mentioned pinus trees, juniperus horizontalis, ephedra strobilacea, salvia rosmarinus, nerium oleander, and haloxylon spp.