بررسی اثر مهاری آنزیم آلفاآمیالز مشتق جدیدی از خانواده کینوکسالین

آلفاآمیالز یک متالوآنزیم کلسیم دار است که مولکول های پلی ساکارید را در طول هضم به مولکول های کوچکتر مانند گلوکز و مالتوز تجزیه می کند. عالوه بر این،عملکرد آنزیم پس ازمصرف غذا به افزایش سطح گلوکز خون کمک می کند. آلفاآمیالز یک هدف درمانی شناخته شده برای درمان دیابت و ثبات قند خون پس ازمصرف غذا است )1(. مهارکننده های آلفاآمیالز فعالیت آمیالز بزاق و پانکراس را در شرایط آزمایشگاهی و درون تنی مهار می کنند. به نظر می رسد مهارکننده های آلفاآمیالز در پیشگیری و درمان سندرم های متابولیک مانند دیابت نوع 2 و چاقی مفید باشند)2(.اگرچه مهارکنندههای قوی مانند آکاربوز برای مهار آنزیمهای گوارشی و کنترل هیپرگلیسمی پس از مصرف غذا در دسترس هستند، مجموعه ای از بازدارنده های آنزیمی با هدف گسترش گزینههای درمانی مورد نیاز است )3(.هدف از این مطالعه بررسی فعالیت مهاری آنزیم آلفا آمیالزتوسط مشتق جدید کوینوکسالین با استفاده از مطالعات داکینگ مولکولی بود. آکاربوز، یک مهارکننده شناخته شده آلفا آمیالز به عنوان استاندارد استفاده گردید. مطالعات داکینگ با استفاده از vina autodock انجام شد. جعبه داکینگ در ابعاد60x 60x 60 و نقطه مرکزی 5.892,=x 19.42=z 47.57,=yاستفاده شد.به منظور به دست آوردن میزان اثربخشی این لیگاند به عنوان یک مهار کننده بالقوه آنزیم آلفا آمیالز، داکینگ مشتق جدید کینوکسالین و 1pdb.smd انجام شد. برهمکنش بین آنزیم آلفا آمیالز و مهارکننده از نوع پیوندهای pi-pi و هیدروژنی بود. انرژی اتصال -10.8 کیلو کالری بر مول برآورد شد. در مقایسه، آکاربوز دارای انرژی اتصال -11/04 کیلوکالری بر مول بود. نتایج نشان داد، لیگاند سنتز شده میتواندآلفا آمیالز را به خوبی مهار کند.

investigation of alpha-amylase inhibitory effect of a new derivative of quinoxaline family

the alpha (α)-amylase is a calcium metalloenzyme that breaks down polysaccharide molecules into smaller ones like glucose and maltose during digestion. furthermore, the enzyme contributes to postprandial hyperglycemia and elevated blood glucose levels. α-amylase is a well-known therapeutic target for the treatment and maintenance of postprandial blood glucose elevations (1). α-amylase inhibitors inhibit the activity of salivary and pancreatic amylase in vitro and in vivo. α-amylase inhibitors appear to be helpful in preventing and treating metabolic syndromes, such as type 2 diabetes and obesity (2). although powerful synthetic inhibitors of starch digestive enzymes, such as acarbose, are available to control postprandial hyperglycemia, a large inhibitor pool is required to expand treatment options (3).the objective of this study was to evaluate the α-amylase inhibitory activity of new quinoxaline derivative using in silico docking studies. acarbose, a known α-amylase inhibitor was used as the standard. in silico docking studies were carried out using recent version of autodock vina additional molecules to 1smd.pdb, including solvent, were deleted prior to docking. the docking box was positioned at x = 5.892, y = 47.57, z = 19.42 with a size of 60x60x60. in order to get an approximation of the possible effectiveness of this ligand as a potential inhibitor of the enzyme, docking score was obtained for the 1smd.pdb new quinoxaline derivative. interactions between enzymes and inhibitors was pi-pi and hydrogen bonds. this score was −10.8 kcal/mol. in comparison, acarbose had a score of −11.04 kcal/mol, which is suggesting that our ligand could inhibit amylase activity