بررسی اثر منبع کربوهیدراتی بر راندمان کشت و تولید نانو سلولزباکتریایی و بررسی برخی از خصوصیات آن

حدود بودن منابع طبیعی به ویژه سلولز که از گیاهان بدست میآید، باعث شده است پژوهشهای بسیاری در زمینه منبع مناسب جایگزین این ماده انجام شود. یکی از مهمترین روشهای تولید این پلیمر زیستی که در چند دهه اخیر رشد چشمگیری را داشته است، استفاده از برخی گونههای باکتریایی است. از سلولز باکتریایی تولید شده از طریق سویه ها و محیط های کشت متنوع در حوزه تولید محصوالت آرایشی، بهداشتی و درمانی و همچنین در مهندسی بافت میتوان به عنوان داربست، جایگزین غضروف، قرنیه، استخوانهای نرم و رگهای خونی بهره برد. در این پژوهش الیههای نانو الیاف سلولز باکتریایی از سویه استوباکتر در محیط های کشت متفاوت به لحاظ منابع کربنی تهیه شدند و ویژگی های آنها به لحاظ ظاهری و فیزیکی مورد بررسی قرار گرفت. بررسی ها نشان داد که از میان محیط های کشت تهیه شده برای رشد نانو الیه سلولز باکتریایی، گلوکز مناسب ترین منبع هیروکربنی به لحاظ راندمان و کیفیت کشت و خصوصیات محصول تولیدی قبل و بعد از تیمار شدن بود

investigating the effect of carbohydrate source on the efficiency of bacterial nanocellulose culture and production and investigating some properties

the limited nature of natural resources, especially cellulose, which is obtained from plants, has caused many researches to be carried out in the field of suitable sources to replace this material. one of the most important methods of producing this biopolymer, which has grown significantly in the last few decades, is the use of some bacterial species. bacterial cellulose produced through various strains and culture media can be used as a scaffold, replacement of cartilage, cornea, soft bones and blood vessels in the field of cosmetic, health and medical products production as well as in tissue engineering. in this research, bacterial cellulose nanofiber layers were prepared from acetobacter strains in different culture environments in terms of carbon sources, and their physical and appearance characteristics were investigated. investigations showed that among the culture media prepared for the growth of bacterial cellulose nanolayers, glucose was the most suitable hydrocarbon source in terms of efficiency and quality of culture and characteristics of the produced product before and after treatment.