تاثیر توانایی مدیریت بر بدهی کوتاه مدت با تاکید بر نقش فرصت رشد و تصدی گری مدیر

بدهی های کوتاه مدت به دلیل خروج سریع نقدینگی از شرکت، وجه نقد آزاد مدیران را کاهش و در نتیجه، با جلوگیری از انجام هزینه های بی منطق، ارزش شرکت را افزایش می دهد. بدهی های کوتاه مدت، همچنین خطر سقوط قیمت سهام را با مهار ذخیره اخبار بد کاهش می دهد. هدف اصلی این پژوهش تاثیر توانایی مدیریت بر نسبت بدهی کوتاه مدت با تاکید بر نقش فرصت رشد و دوره تصدی مدیر می باشد. روش این پژوهش به لحاظ نتیجه اجرا، کاربردی است. همچنین این پژوهش، با توجه به نوع داده ها و روش های تجزیه و تحلیل موجود، به لحاظ زمان انجام پژوهش، طولی است و از آنجایی که این پژوهش با هدف آزمون فرضیه انجام می شود، از نوع کمی است. لذا به لحاظ هدف از نوع تحلیلی است. همچنین به دلیل اینکه پیش بینی تغییرات متغیر وابسته با توجه به تغییرات متغیرهای مستقل صورت می پذیرد، از این رو، این پژوهش از نوع همبستگی- تحلیل رگرسیون است. در همه تکنیک های آماری نیز از نرم افزار eviews 12 و excel استفاده می شود. محدوده زمانی تحقیق شامل 7 سال متوالی از سال 1394 تا 1400 می‌باشد که بررسی فرضیات تحقیق با استفاده از داده‌های واقعی این سال‌ها انجام می‌پذیرد. جامعه آماری شامل شرکت‌های عضو بورس اوراق بهادار تهران می باشد. برای آزمون فرضیه‌های این تحقیق و تعیین ارتباط بین متغیرهای مستقل و وابسته نیز از الگوهای اقتصادسنجی استفاده‌ شده و فرضیه‌های مربوطه از روش رگرسیون چند متغیره پانل مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج تحقیق نشان داد که توانایی مدیریت بر نسبت بدهی کوتاه مدت تاثیر مثبت و معناداری دارد. فرصت رشد بر رابطه بین توانایی مدیریت و نسبت بدهی کوتاه مدت تاثیرگذار نیست. دوره تصدی مدیر بر رابطه بین توانایی مدیریت و نسبت بدهی کوتاه مدت تاثیر فزاینده داشته است.