امکان سنجی انتقال گاز طبیعی مایع از طریق حمل ونقل دریایی (شرکت ملی نفتکش ایران)

پژوهش حاضر با هدف امکان سنجی انتقال گاز طبیعی مایع از طریق حمل ونقل دریایی(مطالعه موردی شرکت ملی نفتکش ایران) انجام گرفته است.روش بر حسب هدف،کاربردی است،نوع داده ها،کمّی است،زمان گردآوری داده مقطعی است و روش گردآوری داده یا ماهیت و روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی است.جامعه آماری حاضر شامل مدیران و کارکنان شرکت ملی نفت کش در سال 1402 می باشد که طبق آمار کل برابر با 780 اعلام شده است.روش نمونه گیری تصادفی ساده بوده و با جدول نمونه گیری کرجسی و مورگان بالاترین تعداد نمونه 258 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند.روش جمع آوری داده ها به دو صورت میدانی و کتابخانه ای می باشد.در پژوهش فوق برای گردآوری داده ها از پرسشنامه استاندارد اتحادیه اروپا برای انجمن انرژی در سال( 2020) استفاده گردید و تجزیه و تحلیل داده های حاصل از نرم افزار آماری اس پی اس و لیزرل استفاده شد.در قسمت آمار توصیفی از «فراوانی،فراوانی تجمعی،میانگین،انحراف معیار،کمترین نمره و بیشترین نمره و در قسمت آمار استنباطی از «ضریب همبستگی، رگرسیون چندگانه» در سطح معناداری 05/0 و استفاده از نرم افزار لیزرل جهت معادلات ساختاری استفاده شد.با توجه به اهمیت گاز طبیعی به عنوان یکی از منابع مهم انرژی و روند رو به رشد مصرف آن در جهان و نیز با توجه به در دست داشتن ذخایر عظیم گاز طبیعی،ضرورت ساخت تجهیزات تولید،فرآوری و مهم تر از آن انتقال گاز طبیعی به بازار مصرف افزایش می یابد.اهمیت رو به افزایش گاز طبیعی به عنوان یکی از حامل های تمیز انرژی و وجود منابع عظیم آن در جهان،کشورها را به شناسایی،اکتشاف،بهره برداری،تولید و تجارت گاز طبیعی تشویق و ترغیب کرده است.