عوامل موثر بر حسابرسی گزارشگری پایداری با رویکرد توسعه اکوسیستم نوآوری

این پژوهش به بررسی عوامل موثر بر حسابرسی گزارشگری پایداری با رویکرد توسعه اکوسیستم نوآوری می‌پردازد. گزارشگری پایداری به عنوان یکی از ابزارهای مهم ارتباطی بین شرکت‌ها و ذینفعان، درک بهتری از عملکرد شرکت در حوزه‌های اجتماعی، محیطی و اقتصادی فراهم می‌کند. حسابرسی گزارشگری پایداری با رویکرد توسعه اکوسیستم نوآوری، به منظور اطمینان از صحت و قابل اعتماد بودن اطلاعات مندرج در گزارش‌های پایداری، انجام می‌شود. . در این پژوهش، ادبیات مربوط به عوامل موثر بر حسابرسی گزارشگری پایداری با رویکرد توسعه اکوسیستم نوآوری با مطالعه و مرور مقاله‌های داخلی و خارجی مورد بررسی قرار می‌گیرد. بنابراین روش تحقیق به صورت مروری و کیفی گذشته نگر هست. بهبود کیفیت اطلاعات، افزایش شفافیت، افزایش اعتماد و افزایش ارزش سهام از جمله عواملی هستند که می‌توانند بهبود حسابرسی گزارشگری پایداری با رویکرد توسعه اکوسیستم نوآوری را به همراه داشته باشند. با انتشار اطلاعات دقیق و قابل اعتماد، اطمینان بیشتری از صحت و قابل اعتماد بودن اطلاعات به دست می‌آید و حسابرسی گزارشگری پایداری با رویکرد توسعه اکوسیستم نوآوری، می‌تواند به تایید این اطلاعات کمک کند. همچنین، با افزایش شفافیت در عملکرد شرکت، ذینفعان می‌توانند بهتر از عملکرد شرکت آگاه شوند و در نتیجه، اعتماد بیشتری به شرکت داشته باشند. این اعتماد به شرکت می‌تواند منجر به افزایش ارزش سهام شود. بنابراین، گزارشگری پایداری می‌تواند تاثیرات مثبتی بر حسابرسی گزارشگری پایداری با رویکرد توسعه اکوسیستم نوآوری داشته باشد. در نتیجه، شرکت‌ها می‌توانند با انتشار گزارش‌های پایداری دقیق و قابل اعتماد، به بهبود حسابرسی گزارشگری پایداری با رویکرد توسعه اکوسیستم نوآوری کمک کنند و اعتماد ذینفعان را به خود جلب کنند.