ارتباط بین چسبندگی هزینه‏ ‏ها با خطای پیش‏ بینی سود و پایداری سود

یکی از مفروضات اولیه حسابداری مدیریت بیانگر آن است که تغییرات هزینه‏ها رابطه‏ای متناسب با افزایش و کاهش در سطح فعالیت دارد اما به‏تازگی این فرض با مطرح شدن بحث چسبندگی هزینه‏ها توسط اندرسون و همکاران [1] مورد بحث قرار گرفته است به این معنا که میزان افزایش در هزینه‏ها با افزایش در سطح فعالیت بیشتر از میزان کاهش در هزینه‏ها در ازای همان میزان کاهش در سطح فعالیت است رفتار هزینه توسط اندرسون و همکاران به هزینه‏های چسبنده معروف شدند و موضوع خطای پیش‏بینی سود یکی از مسائلی می‏باشد که می تواند در تصمیم های سرمایه گذاران برای نگهداری و یا واگذاری سهم موثر باشد زیرا خرید سهام شرکت‏های جدیدالورود به بورس اوراق بهادار نسبت به سایر شرکتها فرآیندی پر مخاطره است؛ و دلیل آن عدم سابقه معاملاتی، اطلاعات تاریخی مربوط به آن‏ها اندک است. فرت [2] بر همین اساس در پیش‏بینی دو هدف اساسی دنبال می‏شود: هدف اول مشخصاً برنامه ریزی مناسب است و هدف دوم آشنایی و به کارگیری تکنیک های پیش‏بینی تصمیم‏گیری برای فرآیند تشخیص مساله و حل مساله است. هدف ما در این تحقیق بررسی ارتباط بین پایداری سود و خطای پیش‏بینی سود با چسبندگی هزینه و بهای تمام شده در بورس اوراق بهادار تهران می‏باشد برای رسیدن به این هدف دو فرضیه اصلی و چهار فرضیه فرعی مطرح گردیده است و برای آزمون فرضیات تحقیق داده‏های 108 شرکت از شرکت‏های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از روش نمونه‏گیری سیستماتیک هدفمند برگزیده و از داده‏های دوره زمانی بین سال‏های 1395 تا 1401 برای انجام آزمون آماری مورد استفاده قرار گرفته است و در آخر نتایج حاصله نشان دهنده این است که بین چسبندگی هزینه‏ها با پایداری سود و خطای پیش‏بینی سود رابطه معکوس و بین چسبندگی بهای تمام شده کالای فروش رفته و چسبندگی هزینه‏های فروش، عمومی و اداری با پایداری سود رابطه‏ای به صورت مستقیم و بین چسبندگی بهای تمام شده کالای فروش رفته و چسبندگی هزینه‏های فروش، عمومی و اداری با خطای پیش‏بینی سود رابطه‏ای به صورت معکوس وجود دارد.