ضرورت سیاست گذاری رسانه ای جمهوری اسلامی ایران برای مقابله با جنگ نرم ایالات متحده در عراق

قدرت جنگ نرم در دهه 1990 به دلیل کم هزینه بودن و جهت بهینه کردن سیاستهای خارجی و مشروعیت آن نسبت به جنگ سخت بعنوان وسیله ای برای بدست آوردن نتایج مطلوب مرکز توجه کشورها قرار گرفته است .خلاء ناشی از فقدان طراحی مدل سیاست گذاری رسانه ای جمهوری اسلامی ایران برای مقابله با جنگ نرم ایالات متحده در عراق بعنوان محیط امنیّتی پیرامون جمهوری اسلامی ایران به سهم خود، به تداوم وابستگی در تفکّر و مطالعات امنیّتی-سیاسی می انجامد. به همین جهت شاید اقدام به طراحی چنین مدلی، گامی اثربخش در برطرف کردن نقیصۀ موجود و تولید نظرات بومی و متّکی بر سیاست های ابلاغی و اسناد بالادستی در حوزه امنیّت ملّی جمهوری اسلامی ایران باشد. جمهوری اسلامی ایران مانند هر کشور دیگری نیازمند تدوین مدلی جامع و راهبردی در فهم منافع خود در ورای مرزهای ملّی می‌باشد تا براساس آن ضمن پرهیز از کنش‌های انفعالی و جزیره‌ای عمل کردن درمحیط امنیّتی، با استفاده از روش‌های معقول تر، منطقی تر و منسجم تر، نقش فعّال درمحیط ایفا کند. اهمیّت مدل از آن روست که به طور مداوم محیط امنیّت ملّی را مورد رصد قرار داده و با پیشنهاد مدل‌های سیستمی و تدوین راهبرد، پایش و نظارت مداوم آن را پیشنهاد می‌دهد. در خصوص سیاست ها و برنامه های رسانه ای ایالات متحده آمریکا که به طور مستقیم و غیر مستقیم تحقیقات زیادی انجام شده است. این مطالعات تحقیقات از هالیوود، رادیو تلویزیون آمریکا، خبرگزاری های مهم و حتی سخنرانی رهبران آمریکا را شامل می شود. . این تحقیقات از این جهت که عراق همسایه ایران و رابطه تاریخی و فرهنگی گسترده با ایران داشته و در عراق پس از صدام (2003) بخشی از عمق استراتژیک ایران در عراق واقع شده و نیز به طور مستقیم مطالعه ای در خصوص سیاست گذاری رسانه ای در عراق مشاهده نکرده اند. با این وصف این تحقیق می تواند حاوی نوآوری ها و دستاوردهای جدید برای سیاست گذاران رسانه ای و سیاست خارجی ایران باشد.