چالش های سلامت روان در آموزش مجازی به منظور ارائه ساز و کارهای مناسب

هدف از این مطالعه چالش های سلامت روان در آموزش مجازی به منظور ارائه ساز و کارهای مناسب است. پژوهش حاضر از نوع کاربردی ست و به این خاطر که به بررسی و تحلیل وضع موجود پرداخته است، روش بکار گرفته شده در این پژوهش توصیفی-پیمایشی می باشد. جامعه آماری در این پژوهش دانش آموزان دوره متوسطه منطقه 2 تهران (بر اساس آمار رسمی آموزش و پرورش) که از آموزش های مجازی استفاده کرده اند 460 نفر می باشد. روش نمونه گیری در پژوهش حاضر از روش نمونه گیری تصادفی ساده 210 نفر با استفاده از جدول مورگان انتخاب شدند. برای جمع آوری داده های مربوط به مبانی نظری و استخراج عوامل و شاخص های اولیه از منابع کتابخانه‌ای و اینترنتی شامل کتب، مقالات و مطالعات موردی استفاده شد. در آمار استنباطی پس از بررسی پایایی و روایی پرسشنامه، نرمال بودن داده ها با استفاده از آزمون کلموگروف اسمیرنوف بررسی شد، سپس با استفاده از آزمون رگرسیون و نرم افزار spss به بررسی فرضیات پرداخته شد. بر اساس نتایج به دست آمده تمام فرضیات پذیرفته شدند و آموزش مجازی بر چالش های سلامت روان دانش آموزان دوره متوسطه منطقه 2 تهران به میزان 0.41 موثر است.