شناسایی متغیرهای موثر بر میزان گزارش گری پایداری شرکت های صنعت پتروشیمی

در پژوهش حاضر به شناسایی متغیرهای موثر بر میزان گزارشگری پایداری شرکتهای صنعت پتروشیمی پرداخته شده است. جامعه آماری و قلمرو مکانی این پژوهش، شرکت های صنعت پتروشیمی و قلمرو زمانی آن شامل یک دوره شش ساله به منظور شناسایی متغیرهای موثر بر میزان گزارشگری پایداری شرکتها است که آغاز آن از ابتدای سال 1396 و پایان آن، انتهای سال 1400 می باشد. قلمرو موضوعی پژوهش، شناسایی متغیرهای موثر بر میزان گزارشگری پایداری شرکتهای صنعت پتروشیمی است. شرکت های انتخاب شده جهت آزمون فرضیه ها شرکت هایی هستند که سال مالی شرکت منتهی به پایان اسفند ماه هر سال باشد. شرکت طی سالهای 1396 تا 1400، تغییر سال مالی نداده باشد. اطلاعات مالی لازم به منظور استخراج داده های مورد نیاز در دسترس باشد. تا پایان سال مالی 1400 باشد. جزء بانک ها و موسسات مالی بر اساس روش حذف سیستماتیک تعداد 100 شرکت فعال در صنعت پتروشیمی به عنوان نمونه انتخاب گردید. تحقیق حاضر از لحاظ نوع هدف تحقیقی کاربردی، از لحاظ بعد زمانی، تحقیق گذشته نگر، بر اساس نحوه گردآوری داده ها از نوع توصیفی و همبستگی و بر اساس ماهیت و ویژگی داده هایی که برای تجزیه تحلیل فرضیه ها استفاده می‌شوند از نوع تحقیقات کمی محسوب می‌شود. برای آزمون فرضیه‌ها از الگوی رگرسیون خطی استفاده شد. همچنین برای تجزیه تحلیل داده‌ها از نرم افزاری آماری eviews استفاده شده است. یافته‌های پژوهش نشان داد که بر اساس نتایج بدست آمده تاثیر متغیرهای نقدینگی، دارایی نامشهود، استقلال هیات مدیره، سودآوری و اهرم مالی بر پایداری معنادار گزارش شد. این در شراطی بود که تاثیر سایر متغیرها معنادار گزارش نشد.