بررسی تئوری‌های سکوت و آوا در حسابرسی

ماهیت سلسله مراتبی تیم‌های حسابرسی نشان می‌دهد که ارتباطات موثر رو به بالا در مورد مسائل بالقوه حسابرسی برای انجام حسابرسی‌های کارا و اثربخش ضروری است. معمولاً این حسابرسان پایین‌ترین سطح هستند که در موقعیت کشف مسائل جدید هستند و شواهد نشان می‌دهد که این اعضای تیم گاهی اطلاعات ارزشمندی را از سرپرستان خود پنهان می‌کنند. عدم صحبت با سرپرست در مورد مسائل احتمالی حسابرسی می‌تواند به اثربخشی و کارایی حسابرسی آسیب برساند. هدف پژوهش حاضر بررسی ادبیات سکوت و آوای حسابرسان و پرداختن به عوامل موثر بر این تصمیمات است. بررسی ادبیات بیانگر این است که کارمندان حسابرسی اغلب از عواقب منفی صحبت کردن با سرپرست می‌ترسند و معتقدند که صحبت کردن تغییری در سازمان ایجاد نمی‌کند. پژوهش‌های پیشین شواهدی از تاثیر رویه‌های مدیریت موسسه حسابرسی بر تمایل حسابرسان برای طرح مسائل حسابرسی با سرپرست ارائه کرده‌اند و معتقدند که سرپرست و مدیر ارشد می‌توانند فرهنگی ایجاد کنند که به طور مثبت بر آوا تاثیر بگذارد. افزون بر این توجه حسابرسان به اهداف حرفه حسابرسی و هویت و تعهد آنها به حرفه عامل مهمی در آوای حسابرسان به شمار می‌رود. به طور کلی، این پژوهش‌ها عوامل موثر بر آوا و سکوت حسابرسان را در سه دسته عوامل موقعیتی، مرتبط با موضوع حسابرسی و فردی قرار داده‌اند. نتایج این پژوهش می‌تواند توسط قانونگذاران، موسسات حسابرسی، جامعه حسابداران رسمی و دانشگاه‌ها مورد استفاده قرار گیرد.