رابطه مدیریت منابع انسانی بر توسعه فرهنگ و اکوسیستم نوآوری در آموزش و پرورش

سازمان ها برای تحقق اهدافشان و ایجاد مزیت رقابتی پایدار، نیازمند تخصیص چهار منبعِ مالی، فیزیکی، انسانی و فنی و هدایت سازمان به سوی نوآوری هستند. این تحقیق با هدف تبیین رابطه مدیریت منابع انسانی بر توسعه فرهنگ و اکوسیستم نوآوری در آموزش و پرورش با روش مطالعه توصیفی «موردی- زمینه‌ای» انجام شد. جامعه آماری این تحقق، افراد آشنا به موضوع مورد مطالعه، سابقه کاری حداقل 20 سال و دارای مدرک دکترای تخصصی درآموزش و پرورش استان تهران با روش نمونه گیری تمام شمار و هدفمند و حجم نمونه برابر با 60 نفر در نظر گرفته شد. روش گردآوری اطلاعات در این مقاله، کتابخانه ای (بررسی اسناد و پیشینه های تحقیق) و میدانی (توزیع پرسشنامه که روایی و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ محاسبه گردید) بود. در این تحقیق؛ ابتدا اسناد موجود در حوزه مورد مطالعه بررسی شد و عوامل اثرگذار هر حوزه در قالب ابعاد، مولفه ها و زیرمولفه ها، احصاء گردید، سپس با استفاده از آمار و پارامترهای توصیفی (آزمون ‏کای دو، تی تک نمونه ای و رگروسیون) عوامل تاثیرگذار در قالب مدیریت منابع انسانی، فرهنگ نوآوری و اکوسیستم نوآوری با روش فراتحلیل مشخص گردید. نتایج تحقیق نشان داد که مدیریت منابع انسانی با 10 مولفه و 50 زیرمولفه بر توسعه فرهنگ نوآوری (پنج مولفه و 24 زیرمولفه) و اکوسیستم نوآوری (شش مولفه و 17 زیرمولفه) در آموزش و پرورش رابطه مثبت دارد.