مدل رگرسیونی نوآوری در مدارس و انگیزش مشارکت ورزشی با نقش میانجی حمایت اجتماعی در معلمان تربیت بدنی شهر بیرجند

هدف این پژوهش بررسی مدل رگرسیونی نوآوری در مدارس و انگیزش مشارکت ورزشی با نقش میانجی حمایت اجتماعی در معلمان تربیت بدنی شهر بیرجند می‌باشد. روش تحقیق از نوع توصیفی – پیمایشی از نوع همبستگی می‌باشد. جامعه آماری آن شامل کلیه معلمان تربیت‌بدنی مدارس متوسطه شهر بیرجند می‌باشند. تعداد حجم نمونه 137 نفر بوده که به‌صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از مقیاس انگیزه مشارکت ورزشی (pmq)- گیل و همکاران (1983)، پرسشنامه نوآوری سازمانی جرفی و همکاران (2013) و پرسشنامه حمایت اجتماعی فیلیپس (ss-a) استفاده‌ شد. یافته‌های تحقیق نشان داد بین نوآوری در مدارس و انگیزش مشارکت ورزشی با حمایت اجتماعی رابطه معنادار وجود دارد. متغیر حمایت خانواده به میزان 54 درصد بر روی انگیزه مشارکت ورزشی و به میزان 38 درصد بر روی نوآوری در مدارس توان پیش‌بینی را دارا می‌باشد. در نتیجه تشویق معلمان تربیت بدنی به ارزیابی و بازخورد مداوم برای بهبود عملکردشان می‌تواند به نوآوری در مدارس کمک کند. ارائه بازخورد سازنده و ارزیابی عملکرد منظم توسط مدیران مدرسه و سایر مشاوران می‌تواند به شناسایی نقاط قوت و ضعف و توسعه مهارت‌های تدریس معلمان کمک کند.