شناسایی راهکارهای تقویت ایمنی وامنیت سواحل ساری (تاکید بر گردشگری ورزشی)

پژوهش حاضر با شناسایی راهکارهای تقویت ایمنی وامنیت سواحل ساری (تاکید بر گردشگری ورزشی)، یک پژوهش کاربردی بوده و برای دستیابی به اهداف پژوهش از روش پژوهش ترکیبی استفاده شد. جامعه آماری بخش کیفی حاصل از مصاحبه با کارشناسان و متخصصان و خبرگان به تعداد 12نفر بوده است. در بخش کمی جامعه آماری پژوهش شامل مدیران و دست اندرکاران ورزش ساحلی به تعداد150 نفر بود. نمونه آماری در بخش کمی با توجه جدول کرجسی و مورگان 106 نفر بود که به صورت نمونه گیری طبقه ای خوشه ای (از بین کارشناسان و خبرگان ورزش و گردشگری و افسران و اساتید ) انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در مرحله اول شامل مصاحبه نیمه ساختار یافته که مشتمل بر سوالات باز پاسخ بوده است. در مرحله دوم پرسشنامه محقق ساخته در خصوص مولفه های مرتبط با راهکارهای تقویت ایمنی وامنیت سواحل ساری (تاکید بر گردشگری ورزشی) بود. برای بررسی رابطه بین متغیرها با ضریب همبستگی پیرسون با استفاده از نرم افزار spss 22 سنجیده شد. یافته های پژوهش در سوال اول و دوم در خصوص شناسایی راهکارها و مولفه های تقویت ایمنی و امنیت سواحل شهر ساری با رویکرد گردشگری ورزشی نشان داد که تحلیل عاملی اکتشافی با 48 گویه (راهکار) در 8 مولفه (مدیریتی، ساختاری، فنی، حقوقی و امنیتی، ایمنی و بهداشت، گردشگری ورزشی، بازاریابی و اقتصادی، تبلیغات و فرهنگی) صورت گرفت. همچنین یافته های سوال سوم در خصوص رتبه بندی راهکارهای تقویت ایمنی و امنیت سواحل ساری (تاکید برگردشگری ورزشی)، نشان داد در بین راهکارهای تقویتی، مولفه ایمنی و بهداشت رتبه اول، مولفه بازاریابی و اقتصادی رتبه دوم ، مولفه حقوقی و امنیتی رتبه سوم، مولفه های گردشگری ورزشی و فنی مشترکا رتبه چهارم و مولفه ساختاری رتبه پنجم ، مولفه مدیریتی رتبه ششم و مولفه تبلیغات و فرهنگی رتبه هفتم قرار گرفته اند.