چگونه توانستم مشکل کم‌رویی دانش آموز پایه سوم ابتدایی، ساینا، را بهبود بخشم؟

کمرویی، به عنوان یک سطح ناسالم در ذهن برای افراد تبدیل شده است تا جایی که نشانه های رفتاری آن دلالت بر یک شکست در رسیدن به برخی از ارزشها ی فرهنگی دارد که به طور فزاینده ای به عنوان مشکلی که باید درمان شود، تعریف شده است. مردم خجالتی از رابطه با دیگران اجتناب می کنند. آنها مسئولیت خود را در ایجاد رابطه با دیگران اتکا کرده و اضطراب آنها زمانی آشکار می شود که در معرض تبادل و تعاملات اجتماعی قرار گیرند. در این پژوهش پس از شناخت عوامل کم رویی دانش آموز که بیشتر مربوط به تک‌فرزند بودن و آرام و کم حرف بودن مادر او بوده است، با روش های متنوعی از جمله ارتباط نزدیک با دانش‌آموز، بازی درمانی و دادن مسئولیت های مختلف به او در مدرسه و منزل، تشویق های مادر و معلم در جهت بهبود اعتماد به نفس او گام هایی برداشته شد و به تدریج کم رویی او بهبود یافت و رابطه اش با دوستانش صمیمی‌تر شد. نتایج نشان داد نقش مهم خانواده در ارتباط با موضوع اعتماد به نفس و همچنین مراکز آموزشی و مربیان و مشاوران مربوطه تاثیر مهمی در شکل گیری اعتماد به نفس و یا کاهش کم رویی و از بین رفتن آن دارند.