پیش‌بینی سیستم مدیریت ایمنی و سلامت روانی در کارکنان شهرداری قم

هدف از تحقیق حاضر پیش‌بینی سیستم مدیریت ایمنی و سلامت روانی در کارکنان شهرداری قم بود. ماهیت تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی است و به لحاظ روابط بین متغیرها از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه کارکنان شهرداری قم بود (3560 نفر)؛ و نمونه آماری به صورت تصادفی بر اساس جدول مورگان 384 نفر تعیین گردید. برای جمع‌آوری داده‌های موردنیاز این تحقیق و به‌منظور اندازه‌گیری متغیرهای این پژوهش از پرسشنامه سلامت روان گلدبرگ (1972) و سیستم مدیریت ایمنی فرناندز (2009) استفاده گردید. روایی پرسشنامه‌ها موردبررسی و به تایید صاحب‌نظران رسیده پایایی پرسشنامه‌ها به ترتیب (86/0) و (88/0) محاسبه گردید. یافته‌های تحقیق نشان داد که رابطه معناداری بین سیستم مدیریت ایمنی و سلامت روانی در کارکنان شهرداری قم وجود دارد. همچنین با توجه به ضریب تعیین 62 درصد از واریانس متغیر سلامت روانی به‌وسیله متغیر سیستم مدیریت ایمن پیش‌بینی می‌شود. به‌طورکلی این نتایج را می‌توان چنین استنباط کرد که لازم است شهرداری قم که متولی ایجاد محیطی ایمن و سلامت برای کارکنانش است، باید متناسب با تنوع طیف مختلفی از دیدگاه‌ها، نیازها و علایق کارکنان به مدیریت شرایط کاری، توسعه فرهنگ رعایت موارد ایمنی و استفاده از تجهیزات و امکانات ایمنی اقدام لازم را برنامه ریزی و به مرحله اجرا درآورد.