اثربخشی درمان هیجان مدار بر بهزیستی روان شناختی، انزوای اجتماعی و اضطراب مرگ سالمندان شهرستان ساری

پژوهش حاضر با عنوان اثربخشی درمان هیجان مدار بر بهزیستی روانشناختی، انزوای اجتماعی و اضطراب مرگ در سالمندان شهرستان ساری، از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری تمامی سالمندان 60 سال به بالا مراجعه کننده به مرکز نگهداری و سرای سالمندان مهرآوران شمال شهرستان ساری به تعداد 48 نفر بود. نمونه آماری شامل 30 نفر از سالمندان 60 سال به بالا که با روش نمونه گیری تصادفی ساده در دو گروه (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه کنترل) انتخاب شده بودند که گروه آزمایش با درمان هیجان مدار تحت 8 جلسه 90 دقیقه ای انجام شدودرصورتی که گروه کنترل، مداخله ای دریافت نکردند. ابزار گردآوری داده ها 3 پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف (1989)، انزوای اجتماعی راسل، پیلوا وکورتونا (1980) و اضطراب مرگ تمپلر(1970) بود. روش‌ها تجزیه و تحلیل داده‏ها در بخش توصیفی داده ها از شاخص های آماری میانگین و انحراف معیار، و در بخش استنباطی ازتحلیل کوواریانس یک متغیری (آنکوا) و چند متغیری (مانکوا) با استفاده از نرم افزار 25 spss مورد تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که درمان هیجان مدار بر بهزیستی روان شناختی، انزوای اجتماعی و اضطراب مرگ سالمندان تاثیر دارد.