واکاوی دلالت‌های تربیتی ژئوفیلوسوفی با تاکید بر اندیشه‌های ژیل دلوز

هدف از پژوهش حاضر بررسی دلالت‌های تربیتی ژئوفلسفه با تاکید بر اندیشه‌های ژیل دلوز می‌باشد. روش پژوهش حاضر کیفی و از نوع تحلیل مفهوم می‌باشد.یافته‌های پژوهش بیانگر آن است که تعلیم و تربیت در ژئوفلسفه با مشارکت کسانی که در فرآیند یادگیری درگیر هستند ساخته و مذاکره می شود. این جامعه به‌عنوان برنامه درسی عمل می‌کند و به طور خود به خودی خود و موضوع یادگیری خود را شکل می‌دهد. یادگیری همیشه در ناخودآگاه و از طریق ناخودآگاه صورت می‌گیرد، در نتیجه پیوند همدستی عمیق بین طبیعت و ذهن برقرار می‌شود. دلوز بیان می کند که یادگیری یک فرایند لزوماً متقابل و رابطه‌ای است و شامل عناصر غیرمرتبط است که پرسش از دانش پذیرفته‌شده را امری ضروری می‌سازد و همکاری مشترک پیرامون مشکلات دانش را ضروری می‌سازد. در ازتباط با محیط خلاق استدلال دلوز و گاتاری این است که فلسفه برای خلاقیت باید با آن شرایط منطبق باشد و تنها زمانی می تواند خلاقیت داشته باشد که دوستی و آزادی عقیده در کنار هم باشد. بنابراین، محیط‌های خلاق را نه به‌عنوان نتیجه‌ی فضا، بلکه به‌عنوان چیزی که باید در فضا ادغام شود یا در مکان خاصی وجود داشته باشد، باید در نظر گرفته شود تا بتواند فعال باشد. به نظر می‌رسد پیش‌شرط اصلی برای هر محیط خلاق امروزی همان چیزی است که در زمان باستان نهادینه شدن فلسفه و علم آغاز شد. دلیل وجود فلسفه در یونان این بود که به گروه‌هایی از فیلسوفان اجازه داده شد در یک سیستم پروتودمکراتیک ساکن شوند، تامل کنند و تدریس کنند.