نقش رابطه والد فرزندی بر سازگاری اجتماعی در دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری شهر گناباد

هدف اصلی تحقیق حاضر پیش بینی سازگاری اجتماعی بر اساس رابطه والد فرزندی در دانش‌آموزان دارای اختلالات یادگیری شهر گناباد می باشد. روش تحقیق مورد استفاده از نوع توصیفی - همبستگی می باشد. جامعه آماری این تحقیق شامل تمامی والدین دانش آموزان دارای اختلال یادگیری شهر گناباد به تعداد 250 نفر بودند که بر اساس اطلاعات جدول کرچسی مورگان 148 نفر بعنوان نمونه تعیین شده و با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گرداوری اطلاعات پرسشنامه های رابطه والد-فرزندی پیانتا (2011) و سازگاری اجتماعی دخانچی (1377) بود. اطلاعات گرداوری شده در نرم افزار spss-24 و با استفاده از آزمون رگرسیون خطی چندمتغیره مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد رابطه والد-فرزندی می توانند بصورت معناداری تغییرات سازگاری اجتماعی دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری شهر گناباد را تبیین نمایند. همچنین از بین ابعاد رابطه والد-فرزندی صمیمیت والد-فرزندی (427/0 = β) و تعارض والد-فرزندی (261/0- = β) نقش معناداری در پیش بینی سازگاری اجتماعی دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری داشتند (05/0 > p) در حالی که وابستگی والد-فرزند نقش معناداری در آن نداشت (05/0 < p). نتایج تحقیق حاکی از آن است که بهبود رابطه والد-فرزند می تواند نقش مثبتی در ارتقای سازگاری اجتماعی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری داشته باشد