نقش مهارت‌های ارتباطی بر سازگاری اجتماعی در دانش‌آموزان دارای اختلالات یادگیری شهر گناباد

هدف اصلی تحقیق حاضر پیش بینی سازگاری اجتماعی بر اساس مهارت‌های ارتباطی در دانش‌آموزان دارای اختلالات یادگیری شهر گناباد می باشد. روش تحقیق مورد استفاده از نوع توصیفی - همبستگی می باشد. جامعه آماری این تحقیق شامل تمامی والدین دانش آموزان دارای اختلال یادگیری شهر گناباد به تعداد 250 نفر بودند که بر اساس اطلاعات جدول کرچسی مورگان 148 نفر بعنوان نمونه تعیین شده و با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گرداوری اطلاعات پرسشنامه های مهارتهای ارتباطی بارتون جی. ای (1999) و سازگاری اجتماعی دخانچی (1377) بود. اطلاعات گرداوری شده در نرم افزار spss-24 و با استفاده از آزمون رگرسیون خطی چندمتغیره مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد مهارتهای ارتباطی می توانند بصورت معناداری تغییرات سازگاری اجتماعی دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری شهر گناباد را تبیین نمایند. همچنین از بین ابعاد مهارتهای ارتباطی به ترتیب مهارتهای کلامی (229/0 = β) و مهارت شنود (207/0 = β) بیشترین نقش را در پیش بینی سازگاری اجتماعی دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری داشتند (05/0 > p) در حالی که مهارت بازخورد نقش معناداری در این متغیر نداشت (05/0 < p). نتایج تحقیق حاکی از آن است که بهبود مهارتهای ارتباطی نقش مثبتی در ارتقای سازگاری اجتماعی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری داشته باشد.