تبیین ارتباط خود توسعه فردی و نوآوری سازمانی در شهرداری قم

هدف از تحقیق حاضر تبیین ارتباط خود توسعه فردی و نوآوری سازمانی در شهرداری قم بود. پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه کارکنان شهرداری قم بود (3560 نفر)؛ و نمونه آماری به صورت تصادفی بر اساس جدول مورگان 384 نفر تعیین گردید. نمونه‌گیری به صورت تصادفی ساده انجام شد. ابزار پژوهش شامل دو پرسشنامه‌ توسعه فردی نیکرسون ایربای (1998) و پرسشنامه نوآوری سازمانی جرفی و همکاران (2013) بود. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها در سطح آمار توصیفی از جدول فراوانی و درصد فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد و در سطح آمار استنباطی از آزمون k-s و آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج آزمون ضریب همبستگی نشان می‌دهد بین خود توسعه فردی و نوآوری سازمانی در کارکنان شهرداری قم رابطه مثبت و معنی‌داری وجود دارد؛ همچنین بین ابعاد خود توسعه فردی (توسعه فردی، توسعه آموزشی، توسعه سازمانی، توسعه حرف‌های، توسعه فرهنگی- اجتماعی) و نوآوری سازمانی رابطه مثبت و معنی‌داری وجود داشت. در نتیجه آموزش متدهای جدید کاری و برگزاری کلاس‌های دانش‌افزایی و تخصصی برای کارکنان شهرداری قم منجر به افزایش اطلاعات مربوط به تخصص آن‌ها می‌شود و کارکنان با شرکت در کلاس‌های آموزشی و دوره‌های کارگاهی می‌توانند عملکرد فردی و تخصصی را افزایش دهد و درنهایت مدیران شاهد نوآوری های بیشتر در انجام وظایف محوله در سازمان باشند.