تاثیر آموزش مهارت های اجتماعی بر خودکارآمدی دانش آموزان

آموزش مهارت های زندگی نقش اساسی را در بهداشت روانی ایفا می کند، البته اگر در نوجوانی و به درستی صورت بگیرد منجر به خودکارآمدی ، رشد سالم و سازگاری موفق فرد با محیط خواهد شد. خودکارآمدی اجتماعی موجب ایجاد روابط اجتماعی مثبت شده و فقدان آن فرد را به بیگانگی اجتماعی و کناره گیری تمایل می دهد. کودکان از بدو تولد تحت تاثیر متغیرهای اجتماعی مختلفی از جمله رفتارخانواده‌ ، ‌معلمان‌، گروه همسالان هستند. مدرسه به ‌عنوان ‌اجتماع بزرگتر ‌از‌خانواده،‌ دومین مکانی که ‌افراد‌ به طور‌گسترده‌ در‌آن حضورخواهد یافت.‌ بخش مهمی از آموزش در مدارس شامل رشد مهارت های اجتماعی می باشد. معلمان همیشه در آموزش این مهارت ها نقش داشته و اغلب مهارت های مناسب را با استفاده از مدل سازی، هدایت، تشویق و تحریم، تقویت و اجرایی می کنند. پژوهش حاضر به ‌روش کتابخانه‌ای انجام شده است و هدف از آن بررسی تاثیرآموزش مهارت های اجتماعی برخودکارآمدی دانش آموزان می باشد.