راهبردهای مدیریت کلاس درس برای دانش‌آموزان با اختلالات رفتاری

تدریس در مدارس امروزی کاری دشوار است. دانش آموزان دارای روان بسیار متنوعی هستند که لازم است احساس ایمنی و امنیت کنند تا بتوانند مطالب درسی را به راحتی فرابگیرند. برخی از دانش آموزان از خود رفتارهایی بروز می دهند که به توجه آموزگار نیاز دارند و ممکن است زمان و انرژی معلم را به خود اختصاص دهند. این دسته از دانش آموزان، افرادی هستند که با اختلالات رفتاری روبه رو هستند. لذا هدف از پژوهش حاضر «بررسی راهبردهای مدیریت کلاس درس برای دانش آموزان با اختلالات رفتاری» می باشد. روش پژوهش حاضر از نوع کیفی بوده و شیوه گردآوری داده‌ها نیز مبتنی بر شیوه کتابخانه‌ای و اسنادی می‌باشد و شیوه تحلیل داده‌ها نیز مبتنی بر شیوه توصیفی می‌باشد. یافته‌‌های پژوهش حاکی از آن است که در دوره های ابتدایی و راهنمایی، هم مشاوره پیش بینی نشده است و هم از کسانی توقع مشکل گشایی می رود که خود چندین کاره اند. در مدارس غیرانتفاعی، بحث مشاوره، داستان خاص خود را دارد. هسته های مشاوره ادارات آموزش وپرورش، مراکز مشاوره وابسته به انجمن اولیا و مربیان و سایر عواملی که به نوعی در موضوع دخیل هستند، شاید توفیق‌های موردی و جزیی داشته باشند اما اثرگذاری آنها گسترده نیست. همه این ضعف ها و ناکارآمدی ها، ناشی از نگرش های تک بعدی و عدم توجه به بستر و میدانی است که مشکلات در آن روی می دهند.