تحلیل رابطه بین مدیریت کوانتومی و پذیرش نوآوری‌های آموزشی در مدارس ابتدایی

هدف پژوهش تحلیل رابطه بین مدیریت کوانتومی و پذیرش نوآوری‌های آموزشی در مدارس ابتدایی بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی بود. نمونۀ آماری 140 نفر از مدیران و معاونان مدارس ابتدائی شهرستان‌های تنکابن و رامسر بودند که با نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، پرسشنامه‌های مدیریت کوانتومی عظیمی و رضوی (1394) و میرصفیان (1396) در 7 بعد (احساس، شناخت، اعتماد، تفکر، دیدن، عمل، وجود) کوانتومی و انگیزه پذیرش نوآوری‌های آموزشی اندرسون، وارناگن و کمبل (1998) بودند. روایی و پایایی آن‌ها در پژوهش‌های قبلی تایید شده بود. تحلیل فرضیه‌ها با رگرسیون خطی چندگانه و آزمون همبستگی به کمک نسخه 26 نرم‌افزار آماری spss انجام گرفت. یافته‌ها نشان داد: ارتباط مثبت و معنی‌داری بین ابعاد مدیریت کوانتومی کوانتومی بجز مولفۀ عمل کوانتومی با پذیرش نوآوری‌های آموزشی در مدارس ابتدایی وجود داشت و این متغیرهای قادر به توجیه 6/30 درصد واریانس انگیزۀ پذیرش نوآوری‌های آموزشی بودند. بنابراین اگر مدیران مدارس ابتدایی مدیریت کوانتومی را به عنوان یک الزام بر شیوه مدیریت خود بپذیرند، از این طریق می‌توانند انگیزه پذیرش نوآوری‌های آموزشی را در مدارس خود افزایش دهند. زیرا توسعۀ شیوه مدیریت کوانتومی، نقش مهمی در اثربخشی معلمان و دانش‌آموزان با افزایش نوآوری‌های آموزشی در مدارس را به دنبال دارد.