پایگاه داده گراف و مقایسه آن با پایگاه داده رابطه‌ای

در سال‌های اخیر، پایگاه‌های داده گراف اهمیت بیشتری پیدا کرده‌اند. زیرا آن‌ها برای ذخیره و مدیریت مقادیر زیادی از داده‌های به هم پیوسته مناسب هستند. پایگاه‌های داده گراف از یک مدل داده‌های گراف مبتنی بر نظریه گراف استفاده می‌کنند. در مقایسه با پایگاه‌های داده رابطه‌ای که روابط را در زمان اجرا محاسبه می‌کنند، پایگاه‌های داده گراف روابط را برای جست‌وجوی سریع و بازیابی داده‌ها حفظ می‌کنند. مدل رابطه‌ای از دهه 1980 برای ذخیره و بازیابی داده‌ها استفاده می‌شود. اخیراً پایگاه داده رابطه‌ای اهمیت خود را از دست داده است. از دلایل مهم شکست پایگاه داده رابطه‌ای این است که با افزایش چند برابری داده‌ها، کار با مدل رابطه‌ای دشوار می‌شود. زیرا پیوستن تعداد زیادی جدول به طور کارآمد کار نمی‌کند. یکی از راه‌حل‌های پیشنهادی، تغییر به پایگاه‌های داده‌ای گراف است، زیرا آن‌ها توان غلبه بر چنین مشکلاتی را دارند. در این مقاله، مقایسه‌ای از پایگاه داده گراف neo4j با رایج‌ترین پایگاه داده رابطه‌ای mysql و oracle ارائه خواهیم کرد.