بررسی شاخص‌های آلودگی آب زیرزمینی و ارتباط با وضعیت آبیاری و آب شرب در دشت رامهرمز

تامین آب سالم، یکی از موجودات زنده و به خصوص انسان است. امروزه با توجه به کاهش ضروریات حیات نزولات جوی، افزایش روزافزون جمعیت و با توجه به کمبود آب های سطحی در ایران، توجه به کیفیت این نوع آب ها از اهمیت بسزایی برخوردار است. در این پژوهش به منظور بررسی عناصر کیفی آب زیرزمینی از داده های آب زیرزمینی در منطقه رامهرمز برای سال 1394-1398 استفاده شد. برای بررسی عناصر جهت اهداف شرب و آبیاری و بررسی شاخص آلودگی از نرم افزار chemistry استفاده گردید و نتایج به صورت نمودار ویلکاکس، پایپر و شولر ارائه گردید.با توجه به نمودار ها وضعیت آب آبیاری در طول دوره بدون تغییر و در محدوده c4s1 قرار دارد و آب شرب در سال 1394 در محدوده متوسط بوده و میزان سختی آب مناسبی دارد اما در پایان دوره پنج ساله به سمت محدوده نامناسب رفته است و نمودار پایپر نشان دهنده سولفاته بودن آب بود که باعث ایجاد رسوب در لوله های انتقال آب می باشد.