بررسی شاخص مدیریت اراضی و پتانسیل کمی بادام دیم در ایذه

یکی از راه‌های افزایش تولید در واحد سطح، شناسایی ظرفیت تولید اراضی و انتخاب کاربری متناسب با این ظرفیت است. هدف این پژوهش، تعیین پتانسیل تولید و ارزیابی تناسب کمی اراضی توسعه باغات دیم در شمال شرق استان خوزستان در محدوده شهرستان ایذه و باغملک برای کشت بادام دیم است. بر اساس سیستم رده‌بندی آمریکایی، خاک های محدوده مورد مطالعه در دو رده انتی سول و اینسپتی سول رده بندی گردیدند. پتانسیل تولید اراضی و تولید بحرانی محاسبه وکلاس‌های تناسب کمی اراضی و شاخص سطح مدیریت برای بادام دیم تعیین گردید. ارزیابی تناسب کمی اراضی توسعه باغات برای کشت بادام دیم به روش محدودیت ساده انجام گردید و در نهایت نقشه مربوطه در محیط gis تهیه شد. براساس نتایج ارزیابی کمی، اراضی محدوده طرح برای کشت و توسعۀ تیپ بهره وری بادام دیم در سه کلاس تناسب s2 ، s3 جمعاً به مساحت 49/20233 هکتار و 69/40 درصد از کل اراضی و نامناسب n به وسعت 94/8877 هکتار و 85/17 درصد ازکل اراضی منطقه توسعه باغات دیم ایذه طبقه بندی شده اند. محدودکننده ترین خصوصیات برای کشت بادام دیم شیب و خصوصیات آب و هوایی و آهک و عمق خاک است. به منظور تعیین سطح مدیریت در واحدهای اراضی منطقه در هر واحد اراضی شاخص مدیریت محاسبه گردید که نتایج نشان داد سطح مدیریت تقریبا در تمامی واحدهای اراضی برای کشت و کار بادام بالا است و تولید واقعی بادام از تولید پتانسیل زمین فاصله زیادی ندارد.