جلوگیری از آلودگی آب‌های زیرزمینی توسط پسماند روغن‌های خوراکی

روغن های پسماند خوراکی یکی از عوامل مهم آلوده کننده آب است. یک عادت کاملاً اشتباه که متاسفانه در بین مردم بسیار رایج است، دور ریختن روغن پخت و پز استفاده شده حاصل از سرخ کردن، در سینک یا سطل زباله است روغن پسماند خوراکی، اثرات مخربی بر محیط زیست دارد. پسماند روغن های خوراکی می توانند به داخل زمین تخلیه شده و به آب های زیرزمینی که منبع مهمی برای آب آشامیدنی هستند نفوذ کند. یک لیتر روغن مصرف شده می تواند یک میلیون لیتر آب را آلوده کند و 25 درصد آلودگی آب ناشی از روغن مصرف شده است. بر اساس تحقیقات انجام شده در ایران، سالانه حدود 20 درصد از 1.5 میلیون تن روغن مصرفی معادل بیش از 300000 تن روغن پسماند تولید می گردد. این حجم از پسماند روغن خوراکی باعث آلودگی آب های زیرزمینی خواهد شد که برای جلوگیری از این معضل باید راهکاری اندیشید. مقاله حاضر پتانسیل پسماند روغن خوراکی را به عنوان یک منبع انرژی جایگزین در بسیاری از کاربردهای متفرقه به دلیل خواص فیزیکوشیمیایی مناسب آن مورد بحث قرار می دهد. در حال حاضر، استفاده از سوخت زیست تخریب پذیر برای مقابله با رشد سریع جمعیت و همچنین صنعتی شدن و حفظ محیطی پاک مطلوب است. با این حال، نگرانی اصلی در یافتن منبع انرژی جایگزین، هزینه تولید بالای آن است که می تواند با استفاده از یک ماده ارزان تر مانند پسماند روغن خوراکی جبران شود. ترانس استری شدن پسماند روغن خوراکی با الکل، متداول ترین فرآیند مطالعه شده در تبدیل پسماند روغن خوراکی به بیودیزل است. اگرچه تولید بیودیزل یکی از کاربردهای جذاب پسماند روغن خوراکی است، که می‌تواند وابستگی به استفاده از گازوئیل مبتنی بر نفت را کاهش دهد که امروزه حوزه اصلی مورد توجه است.