ذخایر نیکل ایران

نیکل و کبالت در بیش‌تر معادن کشور به شکل عنصر همراه در کنار مواد معدنی دیگر هستند. مناطق افیولیتی ایران را می توان به عنوان یکی از مهمترین منابع نیکل، کبالت و کروم نام برد. ذخایر نیکل در استان های فارس، خراسان جنوبی، اصفهان، سیستان و بلوچستان و خراسان رضوی وجود دارد. ذخایر نیکل استان فارس بصورت نهشته‌های لاتریت نیکل دار است. شهرستان بوانات (سوریان) شامل اندیسهای ده رستمی، چشمه رستمی و برحج، شهرستان قادرآباد شامل اندیس چاه غیب و شهرستان سرچهان شامل اندیسهای کوپان (باب الجوز، چشمه کرمعلی) و توجردی می باشد. ذخایر لاتریت نیکل دار مذکور حاصل از هوازدگی توده های الترامافیک (پریدوتیت) افیولیت نیریز (زاگرس) (کرتاسه فوقانی) هستند. بیشترین مقدار نیکل در اندیسهای مذکور شامل چاه غیب 10870 ppm))، توجردی10840 ppm) )، رستمی (6893 ppm)، برحج (6220 ppm)، چشمه کرمعلی (3780 ppm) و باب‌الجوز (3470 ppm) گزارش شده است. در استان خراسان جنوبی کانی سازی مس نیکل در حوالی درمیان و در کانسار نیستانک (خوسف) گزارش شده است. بیشترین مقدار نیکل در درمیان (417 ppm) و نیستانک (3000 ppm) در آمیزه های افیولیتی کرتاسه فوقانی وجود دارد. همچنین در واحدهای افیولیتی جنوب بیرجند میانگین نیکل1354 ppm می باشد. کانی سازی نیکل استان اصفهان در ناحیه انارک در اندیسهای تالمسی، مسکنی، گودمراد، سه برز و چاه شوره ثبت شده است که اکثر این اندیسها از نوع مس نیکل کبالت بوده و کانی سازی نیکل احتمالا با سنگهای الترامافیک افیولیتهای انارک و عشین زوار مرتبط هستند. در استان سیستان و بلوچستان کانى سازى نیکل در واحدهاى مافیک و الترامافیک افیولیتهای نصرت آباد، چهل کوره دهنه باغین و میرآباد گزارش شده است. همچنین کانی زایی نیکل در معادن کرومیت همت آباد و بندان و منطقه سولابست درون مجموعه سنگهای الترامافیک افیولیت ملانژ زون جوش خورده سیستان (کرتاسه فوقانی پالئوسن) وجود دارد.ذخایر نیکل استان خراسان رضوی عمدتا در مناطق افیولیتی و افیولیت ملانژی در مجاورت معادن کرومیت در مناطق رباط سفید، سبزوار (جغتای، دشت داورزن) و شمال بردسکن گزارش شده است.