بررسی دگرسانی و ارتباط آنها با کانی سازی احتمالی منطقه منامین هشتجین (جنوب اردبیل)

منطقه مورد بررسی در جنوب شهرستان اردبیل در میان سنگ های ولکانیکی، توده های نفوذی به سن پلیوسن قرار دارد. واحدهای سنگی در محدوده منامین به سه دسته سنگ‌های آذرین خروجی و آذرآواری شامل کریستال‌ویتریک‌‌توف، آندزیت تا آندزیت‌داسیت، آذرین نفوذی شامل توف اسیدی با میان‌لایه‌های آندزیت و آندزیت- داسیت، آندزیت تا آندزیت- داسیت، سنگ‌های ولکانوکلاستی دگرسان شده قابل تفکیک هستند. انواع فرآیندهای دگرسانی‌های مشاهده شده در این محدوده عبارتند از: دگرسانی آرژیلیک شدید، دگرسانی آرژیلیک ضعیف، دگرسانی کلریت- آرژیلیک، دگرسانی کلریت- سریسیتیک، سیلیسی شدن، دگرسانی سریسیتیک- آرژیلیک است. کانی‌سازی در محدوده منامین، از شدت و گسترش چندانی برخوردار نیست. بر این اساس، کانی‌سازی در محدوده منامین، در سه بخش کانی‌سازی در هاله‌های دگرسانی رسی، کانی‌سازی در هاله‌ دگرسانی سیلیسی و کانی‌سازی در معدن منگنز بررسی شده است. میزبان اصلی هاله‌های دگرسانی آرژیلیک و آرژیلیک شدید سنگ‌های آذرآواری دگرسان با میان‌لایه‌های آندزیت می‌باشد. بررسی پتانسیل کانی‌سازی احتمالی سیالات هیدروترمال تشکیل دهنده این هاله‌های دگرسان، نشان دهنده وجود بی‌هنجاری بسیار ضعیفی از آرسنیک در این زون‌ دگرسانی می‌باشد. در زون دگرسانی سیلیسی نیز، آنومالی ناچیزی از عنصر آرسنیک مشاهده شده است. کانی‌سازی در معدن منگنز مربوط به فاز کانی سازی منگنز در میوسن پسین- پلیوسن می‌باشد. میزبان اصلی این کانی‌سازی، واحد آندزیت تا آندزیت بازالت می‌باشد. این کانسار، دارای ذخیره‌ی کوچک ولی با عیار بالا است. در این محل، رگه‌های منگنز به صورت استوک‌ورک درون واحد سنگی نفوذ کرده است که این پدیده نشان دهنده نقش سیالات هیدروترمال در تشکیل رگه‌های منگنز است.