پتروگرافی و عوامل موثر بر تغییرات بافتی سنگ‌های آذرین نیمه عمیق کامو، اصفهان

منطقه مورد مطالعه در 120 کیلومتری شمال شهراصفهان و در پهنه ماگمایی ارومیه _ دختر واقع شده است. رسوبات کواترنری، واحدهای رسوبی دوران مزوزوئیک و سنوزوئیک، توده گرانیتوئیدی قهرود و سنگ‌های آتشفشانی نئوژن سنگ‌شناسی اصلی منطقه را تشکیل داده‌اند. سنگ‌های آتشفشانی و نیمه عمیق نئوژن با ترکیب آندزیت، داسیت- ریوداسیت، ساختارهای مرتفعی را در منطقه بوجود آورده اند که در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفتند. این سنگ‌ها از نظر پتروگرافی دارای بافت پورفیروئیدی تا پورفیری و کانی‌های پلاژیوکلاز، آمفیبول، بیوتیت، کوارتز و اوپاک هستند. تغییرات بافتی و کانی شناسی قابل مشاهده در این سنگ‌ها را می توان به عوامل فیزیکی مانند تغییرات فشار بخار آب و عمق تبلور در نتیجه صعود مرحله ای ماگما به افق‌های بالاتر پوسته و نزدیک به سطح زمین نسبت داد. همچنین فعالیت سامانه‌های گرمآبی مرتبط با گسل‌های عمیق سبب رخداد انواع دگرسانی از جمله کلریتی شدن، کلسیتی شدن، سریسیتی شدن و آرژیلی شدن در این سنگ ها شده است.