طراحی بهینه زنجیره تامین بایودیزل مبتنی بر چربی حیوانات با استفاده از یک مدل ریاضی

مسائلی مانند نوسانات بالای قیمت سوخت‌های فسیلی، محدود بودن منابع آن و آلودگی هوا، اقتصاد جهانی را تهدید می‌کند. از این‌رو، در سال‌های اخیر محققان و سیاست‌گذاران حوزه انرژی به تولید انرژی تجدیدپذیر از طریق زیست‌توده‌هایی نظیر نیشکر، ذرت، برنج، گندم و چربی حیوانات روی آورده‌اند. در این مقاله، یک مدل بهینه‌سازی برای طراحی شبکه زنجیره تامین بایودیزل با استفاده از چربی حیوانات با در نظر گرفتن نقاط عرضه چربی حیوانی، کارخانه‌های تبدیل، پالایشگاه‌های زیستی، مراکز ذخیره و توزیع و مراکز تقاضا ارائه می‌شود. چربی حیوانات به عنوان خوراک به کارخانه‌های تبدیل انتقال می‌یابند و پس از تبدیل به روغن به پالایشگاه‌های زیستی حمل می‌شوند تا بایودیزل و گلیسیرین برای برآورده‌سازی تقاضا تولید شود. بر اساس مدل پیشنهادی، تصمیمات استراتژیک و عملیاتی مختلف نظیر مکان بهینه برای ساخت پالایشگاه‌های زیستی، کارخانه‌های تبدیل و مراکز ذخیره و توزیع، میزان بایودیزل و گلیسیرین تولید شده در هر دوره و میزان بایودیزل و گلیسیرین تحویل داده شده به مراکز تقاضا تعیین می‌شود. هدف اصلی مدل کمینه‌سازی هزینه ثابت استقرار تسهیلات، هزینه حمل‌ونقل، هزینه خرید و هزینه تولید است. در پایان مدل پیشنهادی با استفاده از نرم‌افزار بهینه‌سازی گمز حل و تحلیل حساسیت تقاضا نیز انجام شده است.