ارزیابی فناوری‌های تولید انرژی از پسماندهای جامد شهری براساس رویکرد پایداری با استفاده از تکنیک‌های تصمیم‌گیری چند معیاره

سوءمدیریت پسماندهای جامد شهری، تصفیه و دفع غیراصولی آن یک چالش جهانی برای توسعه پایدار است که منجر به آسیب‌های زیانبار زیست محیطی و نگرانی‌های اجتماعی و اقتصادی زیادی می‌شود. مدیریت پسماند در کشورهای درحال توسعه و حجم بالای پسماندهای جامد شهری تولید شده، مدیریت آن را با چالش‌های جدی مانند محدود بودن فضای دفن، افزایش هزینه فرصت دفن پسماند و قوانین سختگیرانه محیط زیست مواجه کرده است. یکی دیگر از مسائل پیشرو در کشورهای درحال توسعه مسئله تامین انرژی می‌باشد. در ایران سوخت‌های فسیلی بیشترین سهم را در تامین و تولید انرژی به خود اختصاص داده‌اند. استفاده از سوخت‌های فسیلی به عنوان اصلی‌ترین منبع تولید انرژی در کشور علاوه بر کاهش ذخایر موجود منجر به تغییرات آب و هوایی، افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای، آلودگی هوا و باران‌های اسیدی و ... می‌شود. امیدوار کننده‌ترین رویکرد برای مقابله با مسائل بیان شده فناوری‌های تبدیل پسماند به انرژی است. فناوری‌های تبدیل پسماند به انرژی با تبدیل ضایعات به انرژی راهی را برای حل همزمان مشکلاتی مانند مصرف انرژی، مدیریت پسماند و مشکلات زیست محیطی ارائه می‌دهد. از این رو پژوهش حاضر با استفاده از چهار معیار پایداری و دوازده زیر معیار مرتبط متناسب با اعمال روش bwm و حاصل شدن وزن معیارها و زیرمعیارها، به ارزیابی شش فناوری تبدیل پسماند به انرژی شامل پیرولیز، گازی‌سازی، زباله‌سوز، پلاسما، هضم‌ بی‌هوازی و گاز محل دفن با استفاده از روش marcos پرداخت. نتایج نشان داد مناسب‌ترین فناوری تبدیل پسماند به انرژی باتوجه به معیارهای تعیین شده در ایران، فناوری بازیابی گازمحل دفن است.