استلزامات گاسترودیپلماسی در دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران

غذا به مثابه عنصر اساسی در زیست بشر، دارای دو کارکرد گوناگون در روابط بین‌الملل است؛ از یکطرف یکی از قدیمی‌ترین و در عین حال جدیدترین ابزارهای جنگ و منازعه است. یکی از اهداف اصلی تحریم‌ها «گرسنگی دادن» و «ایجاد درد» است که طی سال‌های اخیر، علیه جمهوری اسلامی اعمال شده است. در جنگ روسیه و اوکراین، از غلات و دانه‌های روغنی، به عنوان ابزار جنگ استفاده شد. این موارد نقض صریح نسل‌های مختلف حقوق بشر است. از طرف دیگر، غذا می‌تواند ابزار صلح، دوستی و دیپلماسی باشد که تحت عنوان« گاسترودیپلماسی» مفهوم‌بندی شده است. هدف این مقاله، نخست معرفی این مفهوم به جامعه علمی علوم سیاسی و روابط بین‌الملل ایران و دوم، بررسی ظرفیت‌های گاسترودیپلماتیک برای سیاست خارجی ایران است. براین اساس، فرضیه مقاله اینگونه صورت‌بندی شده است: «تنوع ولذیذ بودن انواع غذاهای ایرانی، می‌تواند به یکی از مولفه‌های اصلی دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی تبدیل شود و این مولفه، ظرفیت لازم برای « برند ایرانی» و تبدیل آن به قدرت میانه موثر واقع شود. داده‌های خام این مقاله با روش کتابخانه‌ای گردآوری و با رویکرد توصیفی -تحلیلی پردازش شده است.