سیاست همسایگی ایران درخصوص کشورهای حاشیه خلیج فارس

یکی از اصول سیاست خارجی دولت ابراهیم رئیسی سیاست همسایگی است. سیاست همسایگی مفهومی جدید در سیاست خارجی ایران است و پیش از این در دستورکار هیچ یک از دولت‌‌‌‌‌‌‌های قبلی نبوده است. به همین خاطر کاربرد این اصطلاح از سوی دولت رئیسی نسبت به همسایگان ایران با ابهامات بسیاری روبرو است. بویژه اینکه ایران از جنوب با هشت کشور همسایه است و از سطح مطلوبی از روابط با آنها برخوردار نیست. مقاله حاضر به سه سوال پاسخ می‌دهد: هدف دولت ابراهیم رئیسی از پیگیری سیاست همسایگی چیست؟ الزامات این سیاست چیستند و چه موانعی پیش روی دولت سیزدهم برای اجرای آن قرار دارد؟ برای پاسخ به این سوالات از روش تبیینی- تحلیلی استفاده شده است. یافته‌های پژوهش موانع سیاست همسایگی ایران را در سه بعد ملی، منطقه‌‌ای و بین المللی بررسی می‌‌نماید و هدف دولت از پیگیری این سیاست را نظم‌‌سازی ژئواکونومیکی، متنوع سازی خوشه‌‌های نفوذ ژئواکونومیکی، نهادینه کردن آرامش و تفاهم در محیط پیرامون و دور کردن اعراب از اسرائیل بیان می‌نماید.