تبیین حمایت جهانی از بزه دیدگی و بزهکاری جنسی اطفال و جایگاه آن در حکمرانی متعالی

جرم جنسی اطفال از دو جهت قابل بررسی است، یکی هنگامی که کودک مرتکب جرم جنسی شده و دیگری زمانی که جرم جنسی علیه او انجام گرفته است. در اکثر کشورها زیر 18 سال را کودک گویند اما در قوانین ایران که مطابق شرع مقدس اسلام است، کودک کسی است که به حد بلوغ شرعی نرسیده باشد که یا غیرممیز است یا ممیز، و اگر بزهکاری کرد مورد حمایت است ولی بزه دیده در هر سنی مورد حمایت قانون قرار دارد. کودک خطاکار اگر غیرممیز باشد، دادگاه جهت اقدامات پیشگیرانه او را تحویل سرپرست می دهد و اگر فاقد سرپرست باشد، به کانون اصلاح و تربیت اعزام می کند و اگر ممیز باشد، دادگاه حق دارد او را تعزیر کند که باید از حد کمتر باشد. گاهی اوقات قانون نوع تعزیر را هم معین می‌کند مانند لواط یا مثلاً طبق ماده 113 آمده است: «هرگاه نابالغی، نابالغ دیگر را وطی کند تا 74 ضربه شلاق تعزیر می‌شود، مگر آن که یکی از آن‌ها مکره باشد.» این اقدامات در درجه اول نقش پیشگیرانه از جرم را دارند .جامعه جهانی با ارائه اعلامیه جهانی حقوق کودک در این راستا گا م های ارزنده ای برداشته است ولی شرع اسلام به دلیل فرابشری بودن مجازات‌هایی وضع نموده است که با مجازات‌های آنان متفاوت است که با سوءبرداشت به نام دفاع از حقوق بشر با آن مقابله می نمایند. این مقاله با روش توصیف - تحلیلی با هدف شناسایی تفاوت های موجود درقوانین بین المللی و شرع مقدس اسلام به بررسی حمایت‌های جهانی از کودکان بزهکار و بزه دیده جنسی می‌پردازد و حمایت های شرع مقدس اسلام در این باره را بررسی و به شبهات پاسخ داده و برای رفع خلاءها پیشنهاداتی ارائه می کند که به عنوان یک طرحواره بین المللی زمینه ی ایجاد حکمرانی متعالی فراهم می نماید.