ضابطین دادگستری، وظایف و اختیارات آنان در حقوق کیفری ایران

با توجه به رویکردها و تحولات متفاوت در قوانین جزائی و از طرفی نیز، ارتباط قوانین شکلی با ماهوی، هر تغییری که در قوانین کیفری ماهوی صورت گیرد، در قوانین شکلی نیز تاثیر گذارده و منجر به تحولات اساسی و ریشه‌ای در قوانین فوق الذکر خواهد شد. در قانون مجازات اسلامی جرم به تقسیمات متفاوتی دسته بندی شده است که از جمله‌ی این تقسیمات جرم به نظر اغلب حقوقدانان در عنصر مادی می‌باشد که به دو دسته‌ی مشهود و غیر مشهود تقسیم می‌شوند. مبنای جرم مشهود را می‌توان هم فقه و هم قوانین مختلف ادوار گذشته که از جمله آنها قانون آئین دادرسی کیفری ١٢٩٠ و ١٣٧٨ است دانست که به طرق مختلفی به عنوان تحول در آن ادوار مورد تفحص و اجرا در آمده است. تحولات پیش آمده در قانون آئین دادرسی کیفری (مصوب ١٣٩٢) در خصوص وظایف و اختیارات ضابطین دادگستری را می‌توان در موادی همچون مواد ٣٧، ٣٨، ٣٩، 4٠، 5١، 5٢، 5٣، 54، 56، 5٧، 5٨، 5٩، و تبصره آنها مورد مطالعه و بررسی قرار داد. تحولات پیش آمده در قانون آیین دادرسی کیفری ٩٢، نه تنها در مبنا، بلکه در خصوص وظایف ضابطین قضائی، در برخورد نسبت به وقوع چنین جرایمی و اقدامات آنها نیز خلاصه می‌گردد.