ادعاهای اشخاص ثالث در قراردهای تجاری و مسئولیت‌‌‌ ناشی از قرارداد در قانون تجارت

شرط پوشش دهی توافقی است که بر اساس آن، این التزام به وجود می آید که هر گونه ضرر، خسارات یا مسوولیت هایی که طرف دیگر قرارداد و یا شخص ثالث در نتیجه موضوع قرارداد و در محدوده توافق طرفین متحمل شده است و یا احتمالاً در آینده متحمل می شود، جبران شود. توافق پوشش دهی به خسارات و ادعاهای اشخاص ثالث، در قراردادهای لیسانس نقش بسیار حائز اهمیتی را ایفا می نماید. به موجب این شروط، لیسانس دهنده در برابر لیسانس گیرنده متعهد می گردد، در صورتی که موضوع قرارداد لیسانس، منجر به نقض حقوق مالکیت فکری اشخاص ثالث گردد، خسارت و غرامات وارده به وی را جبران نماید. در این مقاله با توجه به اهمیت استفاده از این شروط در قراردادها و عدم سابقه تقنینی در نظام حقوقی ایران، جایگاه این شرط به طور مفصل در قرارداهای لیسانس بررسی می‌گردد و همچنین شرط پوشش‌‌دهی به غرامات بر اساس مفاهیم رایج، تبیین و سپس به ممنوعیت‌های وارده بر سر راه استفاده از این شروط در قراردادها پرداخته شده است.